-
Co robić, kiedy MAŁY GOŚĆ nie chce jeść?
Gościsz w swoim domu rodzinę z Ukrainy? Z dzieckiem? Martwisz się, bo dziecko nie chce nic jeść? Możesz zrobić parę rzeczy, aby mu pomóc… Najpierw jednak zastanów się … Dlaczego nie chce jeść? DZIECKO, które zamieszkało tymczasowo pod twoim dachem doświadczyło PRZEŻYĆ TRAUMATYCZNYCH na skutek nagłego i gwałtownego zdarzenia, które zburzyło całkowicie jego poczucie bezpieczeństwa. W konsekwencji zaburzona została równowaga psychiczna dziecka. Zdumienie i szok związane z koniecznością opuszczenia domu, pośpiechu ewakuacji, rozstania z bliskimi, porzucenie przedmiotów, przeżycia związane z pokonywaniem trudów podróży oraz być może widok śmierci wyzwoliły w dziecku uczucia skrajnego strachu. Dodatkowo działania wojenne związane z wykluczeniem, represjami, byciem ściganym, spowodowały prawdopodobnie u dziecka całkowitą utratę zaufania…
-
Złość dziecka w spektrum autyzmu. ZROZUM. Nie oceniaj!
Każdy z nas widział złość u dziecka prawda? Tupanie, kopanie, uderzanie… Czerwona twarz, mokre oczy, zaciśnięte pięści… Niszczenie rzeczy w otoczeniu… Padanie na podłogę… Znamy to. Jako rodzice i jako terapeuci. I chociaż te zachowania dziecka zwracają skutecznie nasza uwagę to nie powinniśmy się na nich koncentrować. Bo to nie one są ważne. Ważne jest to, co się kryje pod wierzchołkiem. A kryje się bardzo dużo. Cała reszta góry lodowej! Dziecko w spektrum autyzmu, szczególnie to małe dziecko, z powodu swoich specyficznych trudności rozwojowych przez większość doby swojego życia może przebywać pod wpływem ogromnego STRESU. Po pierwsze ma ograniczone kompetencje komunikacyjne. Często nie mówi w ogóle lub mówi niewiele. Nie…
-
Nie taki IPET straszny, czyli słów kilka o ocenie i programowaniu języka oraz teorii w praktyce.
Wrzesień za pasem. Dla specjalistów to trudny czas. Nowe dzieci w przedszkolu, w gabinetach, na zajęciach terapeutycznych. Czas diagnoz i ocen. Czas pisania IPET – ów. Dużo pracy – mało czasu. Jak szybko, ale zarazem dokładnie i rzetelnie przeprowadzić takie oceny? Zacznę może od tego po co to robimy. Otóż diagnozujemy poziom funkcjonowania dziecka, ponieważ potrzebujemy napisać dla niego program terapii. Indywidualny, dopasowany do możliwości dziecka i odpowiadający na jego specyficzne potrzeby. Jak powinien wyglądać taki PROGRAM? Forma może być zróżnicowana, ale sedno – treść powinna być bardzo konkretna. Im precyzyjniej skonstruowany cel tym łatwiej go zrealizować. I tak zamiast zakładać, że celem dla dziecka jest „Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych”…
