Kiedy rodzice jadą z małym Jasiem na wakacje, oprócz ubrań, kremu z filtrem i dmuchańców na wodę, wrzucają do walizki jego ulubione jedzenie: zupki chińskie jednego smaku, sok jednej marki, pieczywo z piekarni za rogiem i kilka opakowań makaronu świderki. No i jeszcze parówki jednej firmy. Nie, parówek nie upychają w walizce, ale zastanawiają się, czy w tym rejonie Polski, gdzie podróżują są dostępne. O wyjeździe za granicę mogą tylko pomarzyć – tam nie ma TEGO SOKU, TYCH PARÓWEK i TEGO CHLEBA. Jedna historia… Znam takich wiele. Życie rodziny dziecka z wybiórczością pokarmową nie należy do łatwych. Towarzyszy mu nieustający lęk o zdrowie dziecka oraz stres związany z porami posiłków.…

W rodzinach wielu dzieci ze spektrum autyzmu posiłki to najbardziej nacechowana emocjonalnie część dnia. Są to zwykle takie emocje, które powodują u rodziców narastający lęk i prowadzą do skrajnych sytuacji. Stres spowodowany koniecznością nakarmienia dziecka bywa tak duży, że rodzice na długo przed jego rozpoczęciem odczuwają niepokojące objawy – zdenerwowanie, nudności, ból brzucha, rozdrażnienie. Problem jest niebagatelny, ponieważ, jak podają badania naukowe nawet 75 % dzieci, u których zdiagnozowano zaburzenia ze spektrum autyzmu, wykazuje nietypowe wzorce odżywiania (S.Mayers, S. Calhoun, 1999). Pory posiłków dla rodziców to nie jest przyjemny czas. Ale to nic w porównaniu z tym, co czują wtedy dzieci. Zachowania, które obserwujemy podczas posiłków i często określamy jako…

Skutecznej terapii! Tak, zgadzam się. Kiedy u dziecka zauważamy jakiekolwiek deficyty należy podejść do niego z należytą troską i zapewnić mu wszelką pomoc w minimalizacji barier rozwojowych. Kiedy rodzice dowiadują się, że ich dziecko „ma autyzm” szukają terapii – skutecznej i szybkiej. Odwiedzają strony internetowe, rozpytują wśród znajomych, radzą się innych rodziców. Świat w rodzinie zaczyna się kręcić wokół godzin terapeutycznych dziecka – rano przedszkole, potem logopeda, psycholog, następnie integracja sensoryczna, sensoplastyka, a jak już wrócimy do domu to jeszcze trening słuchowy, i ćwiczenia od rehabilitantki, i jeszcze wieczorkiem sesja na programie komputerowym, bo rzeczowniki trzeba utrwalić…. Przesadzone? Niestety nie ☹. Pracując już wiele lat z dziećmi z ASD i…