Wrzesień za pasem. Dla specjalistów to trudny czas. Nowe dzieci w przedszkolu, w gabinetach, na zajęciach terapeutycznych. Czas diagnoz i ocen. Czas pisania IPET – ów. Dużo pracy – mało czasu. Jak szybko, ale zarazem dokładnie i rzetelnie przeprowadzić takie oceny? Zacznę może od tego po co to robimy. Otóż diagnozujemy poziom funkcjonowania dziecka, ponieważ potrzebujemy napisać dla niego program terapii. Indywidualny, dopasowany do możliwości dziecka i odpowiadający na jego specyficzne potrzeby. Jak powinien wyglądać taki PROGRAM? Forma może być zróżnicowana, ale sedno – treść powinna być bardzo konkretna. Im precyzyjniej skonstruowany cel tym łatwiej go zrealizować. I tak zamiast zakładać, że celem dla dziecka jest „Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych”…

Gościsz w swoim domu rodzinę z Ukrainy? Z dzieckiem? Martwisz się, bo dziecko nie chce nic jeść? Możesz zrobić parę rzeczy, aby mu pomóc… Najpierw jednak zastanów się … Dlaczego nie chce jeść? DZIECKO, które zamieszkało tymczasowo pod twoim dachem doświadczyło  PRZEŻYĆ TRAUMATYCZNYCH na skutek nagłego i gwałtownego zdarzenia, które zburzyło całkowicie jego poczucie bezpieczeństwa. W konsekwencji zaburzona została równowaga psychiczna dziecka. Zdumienie i szok związane z koniecznością opuszczenia domu, pośpiechu ewakuacji, rozstania z bliskimi, porzucenie przedmiotów, przeżycia związane z pokonywaniem trudów podróży oraz być może widok śmierci wyzwoliły w dziecku uczucia skrajnego strachu. Dodatkowo działania wojenne związane z wykluczeniem, represjami, byciem ściganym,  spowodowały prawdopodobnie u dziecka całkowitą utratę zaufania…